Welkom op ons blog over fietsen door Oost- & Centraal Europa. In deel 5 beschrijven we hoe we vanuit Nagykanizsa in Hongarije naar de grens met Slowakije fietsen. Veel lees- en kijkplezier!
Fietsen door Hongarije – onze route
We fietsen de route door Hongarije uiteindelijk als volgt:
Etappe 1 – 63km: Nagykanizsa naar Keszthely (481 hoogtemeters)
Etappe 2 – 72km: Keszthely naar Tihany (426 hoogtemeters)
Etappe 3 – 79km: Tihany naar Bodajk (673 hoogtemeters)
Etappe 4 – 80km: Bodajk naar Boedapest (666 hoogtemeters)
Etappe 5 – 84km: Boedapest naar Esztergom (285 hoogtemeters)
Gewoontedier
Geschreven door Ralph
Vandaag heb ik een sollicitatie op de planning staan. Eigenlijk was het de bedoeling om ons hier tijdens onze reis helemaal niet mee bezig te houden, echter blijk ik daar toch iets te onrustig voor. Toen we nog in Thailand waren belde ik met een recruiter, wat ik daarna besloot om absoluut niet meer te doen. Ik hield vervolgens contact met mijn oude werk om eventueel terug te keren na onze reis, en in Maleisië reageerde ik op een vacature die ik via LinkedIn voorbij zag komen. In mijn reactie schreef ik dat het nog maanden ging duren voordat ik überhaupt weer in Nederland zou zijn, maar toch wilde ze graag een gesprek om nader kennis te maken. Die staat dus voor vandaag op de planning via Skype. We hebben een route van 46km gepland zodat ik er zeker van ben dat ik vanmiddag rond een uurtje of 3 gedoucht en wel klaar zit met m’n laptop, op een plek waarvan ik hoop dat de internet snelheid goed genoeg is…
We beginnen de dag met een heerlijk ontbijt. Ei met champignons en ui. Normaal hoeft dit van mij niet zo vroeg in de ochtend, maar de gastheer doet zo ontzettend zijn best voor ons en ik kan de energie ook wel goed gebruiken 🙂 Wanneer ik de tassen op mijn fiets aan het vastmaken ben, staat Nik achter in de tuin nog even snel wat laatste kersen te plukken voor onderweg. Ze bindt een plastic zak vol met kersen aan haar rackpack, en wanneer we afscheid willen nemen komt de eigenaar nog met 2 grote blikken bier naar buiten lopen voor onderweg 🙂
Zodra we Nagykanizsa verlaten begint gelijk het onverhard waar we zo van kunnen genieten om overheen te fietsen.
Al snel wordt het steeds lastiger om door de sporen heen te fietsen en binnen een half uur rijden we in een gebied waarvan de GPS nog steeds aangeeft dat het een route is, echter zijn wij meer bezig met onze fietsen door modder, hoog gras en diepe geulen heen te duwen dan dat we lekker aan het fietsen zijn.
Wat we niet door hebben is dat we compleet van de route aan het afwijken zijn en steeds verder van de weg verwijderd raken die ons naar het Balatonmeer moet brengen.
Als we uiteindelijk na bijna 3 uur fietsen, lopen, duwen en wat allemaal wel nog niet meer tot de conclusie komen dat we de weg nu toch echt kwijt zijn, besluiten we terug te gaan naar een punt waar we ook een andere afslag hadden kunnen nemen. Daar eenmaal aangekomen dalen we via een geitenpad af richting de graanvelden en keren we na 25km onverhard terug op een heerlijke asfaltweg richting het Balatonmeer 🙂
Het is wederom een prachtige dag met weinig wind maar toch zit ik niet ontspannen op de fiets. Het is al na 1 uur in de middag, we moeten nog zo’n 30km fietsen en het sollicitatiegesprek staat voor 15:00 uur gepland… Ik zet nog een tandje bij, maar al snel realiseer ik mij dat het hem waarschijnlijk niet gaat worden vandaag. We overwegen nog bij een koffietentje onderweg te stoppen om te kijken of daar een goede WIFI verbinding aanwezig is, maar dit is gekkenwerk! Ik laat het idee al snel voor wat het is, en leg me er ook zo goed als dat dit lukt bij neer dat ik de afspraak niet ga halen en dat ik geen mogelijkheid heb om iemand hierover te informeren.
Het landschap veranderd al snel in een glooiende omgeving wat er uiteindelijk voor zorgt dat we pas rond 16:00 uur bij een Guesthouse arriveren. Daar raken we al snel aan de praat met de eigenaar die ons een heerlijke broodmaaltijd aanbied, en waar we vervolgens samen 2 flessen wijn mee soldaat maken 🙂
Vandaag was een goed voorbeeld waarom deze manier van leven absoluut niet samen gaat met het geplande van wat we normaal zo gewend zijn om dag in, dag uit te doen. Het was juist deze sleur die ik zo graag wilde doorbreken door deze reis te ondernemen, maar ergens ben ik waarschijnlijk zo’n gewoontedier dat ik toch alweer snel terug val in mijn oude gedrag :$ Vóór deze reis zou ik nu chagrijnig en gefrustreerd zijn geweest over het missen van mijn afspraak. Nu heb ik een berichtje gestuurd, aangegeven nog niet te weten wanneer het wel zou kunnen, en loop ik door de straten van een dorp in Hongarije en het enige waar ik mij druk over maak is waar we zo’n authentieke Hongaarse goulashsoep kunnen gaan eten 🙂
Even terug in Thailand
Geschreven door Ralph
Wanneer we onze lichte kater van de vorige avond hebben uitgeslapen worden we getrakteerd op een heerlijk ontbijt, mét Nederlandse koekjes, die net iets te lang in het blik op ons hebben liggen wachten 😉 De naam van onze gastheer is meneer Morits. Hij heeft naast het Guesthouse nog een handeltje in Indoneish aardewerk en daarmee een boel leuke avonturen meegemaakt waarover hij uren kan vertellen naast alle vragen die hij ons stelt over onze reis. Wat een enorm leuke ervaring hebben we er weer bij, en hier keren we zeker nog eens terug!
We fietsen vandaag de hele dag langs het Balatonmeer met haar prachtige blauwe water en we wanen ons bijna weer in Zuid Thailand. Het ontbreken van de palmbomen, tropische vogels en enorme hitte zorgt er dan wel weer voor dat we de mensen niet per ongeluk met “sawadee ka” gaan begroeten 😉
Als we na een ontspannen dag fietsen aankomen bij het Guesthouse dat we op internet hebben gevonden blijkt hier helaas geen kamer meer beschikbaar te zijn. De beste man is niet erg gastvrij, maar terwijl we buiten in de regen op mijn telefoon naar een alternatief opzoek zijn komt hij terug om vervolgens te vertellen dat er toch een kamer beschikbaar is. De kamer blijkt een complete bovenverdieping te zijn 🙂 We halen onze boodschappen bij de plaatselijke buurtsuper en koken een heerlijke pasta. Op onze luxe bank kijken we het Giro journaal met een Tom Dumoulin die op dat moment zonder dat wij dat weten bezig is om geschiedenis te schrijven…
Mud masters
Geschreven door Nikki
We worden wakker met regen, en kijken meteen even op internet naar de weersverwachting voor vandaag maar de voorspelling biedt niet veel meer dan regen. Uiterlijk 11 uur moeten we het appartement uit zijn, fingers crossed en hopelijk is het dan weer lekker droog. Op internet vinden we toevallig een acht-persoons huis in een dorp hier zo’n 65 kilometer vandaan, voor maar 15 euro! Dat lijkt ons een hele mooie dagafstand voor vandaag 🙂
Het eerste stuk fietsen we over dezelfde weg als waar we gistermiddag overheen hebben gefietst, alleen nu lekker bergaf 🙂 Al vrij snel fietsen we weer heuveltje op – heuveltje af. De navigatie geeft een onverharde alternatieve route aan maar deze vermijden we liever, we hebben niet zo’n zin om door de modder en het natte gras te fietsen.
De wind trekt aan en is nu vrij krachtig en helaas hebben we ‘m schuin tegen. Het is best aanpoten zo! De lunch slaan we over en we vervolgen onze route over het goede asfalt. We komen steeds meer verkeer tegen, dat ook steeds sneller rijdt. Eerst zo’n 50, dan 70, daarna 80… de weg gaat nu over in een snelweg waar de auto’s 100km/uur mogen rijden!! Ooowww neeee!!! Er is geen vluchtstrook, en met deze regen tekenen we ons doodvonnis nog. Het enige wat we kunnen doen is de berm in en opzoek naar een alternatieve route – dat doen we dan ook maar. Tussen de elektriciteitsmasten door volgen we een pad vol met keien en stenen. Komen we ooit nog in de bewoonde wereld?
Na een half uurtje komen we eindelijk op een verharde weg uit. Heerlijk! We worden ingehaald door een vrachtwagen die meer oog heeft voor ons dan voor zijn tegenligger – dat liep echt net goed af :$
Nog zo’n 35 kilometer te gaan maar de lucht die we tegemoet gaan is wel heel donker, en de wind blijft nog steeds erg aantrekken – in ons nadeel. Ik heb het koud! Koude handen, zweet onder m’n regenjas waardoor m’n bovenlichaam afkoelt, een natte fietsbroek en ik heb bevroren voeten in m’n sandalen. Ik moet plassen maar ik weet toch dat ik die natte fietsbroek niet uit krijg, en als ie uit is dan krijg ik hem waarschijnlijk niet meer aan. Ik heb honger en zin in een warme douche!
We besluiten te schuilen bij een busstation met uitzicht op drie grote supermarkten om een lekker broodje of een chocoladereep te halen, maar we hebben het te koud en zijn te moe om nog iets te ondernemen. Volgens de GPS moeten we nog 20 kilometer. Zodra we hebben besloten door de stromende regen verder te fietsen maakt de GPS een herberekening waardoor we nog 40 kilometer moeten fietsen. Ahhh neee he… Ik kan niet meer!!! Hoe kan dat nou?? De GPS geeft ons blijkbaar twee opties; via de weg is het 40 kilometer of lekker offroad door de bagger en dan is het maar 20 kilometer. Optie twee wordt het! We fietsen over stenen, grind, door de modder, het natte gras vol met plassen…
Niet alleen de fietsen zitten onder de modder maar wij ook! Wat een avontuur! Wie doet dit nou?? We zijn net twee kleuters die in de plassen hebben staan springen.
Na een een uurtje ploeteren komen we toch nog bij een verharde weg aan. Spontaan stopt het met regenen en komt de zon door! Wat een mooi cadeau! Om zes uur arriveren we bij het vakantiehuis. Oma doet haar best om ons in het Hongaars en met gebaren welkom te heten. Ze heeft zelfs koffie voor ons gezet! Wat een lieverd 🙂 De fietsen mogen we buiten met de tuinslang afspoelen. De tassen zetten we meteen onder de (tweepersoons)douche. Ik vraag oma wanneer de winkel dicht gaat en dat blijkt binnen vijf minuten al zo te zijn. Ik ren naar het winkeltje – naja winkeltje? Er liggen inderdaad een stuk of 20 verschillende producten… – en ik koop een zak diepvriesgroente, rijst (bij gebrek aan pasta) en een pot tomatensaus. Wel lastig hoor zo’n groot huis. In welk van de vier slaapkamers zullen we gaan slapen vannacht?? Zullen we verstoppertje spelen? Wat een heerlijk huis is dit, en wat een ontzettend lieve oma.
Ik heb geen bananen vandaag!
Geschreven door Nikki
We vragen aan oma of we nog een nachtje kunnen blijven maar het huis is helaas al door een familie geboekt. Onze fiets glimt weer alsof hij net nieuw is, de tassen zijn weer schoon en wij zijn weer lekker opgeladen. Ook vandaag begint de dag weer met wat miezerregen, veel bewolking en een hele harde wind.
Bij de supermarkt kopen we nog wat brood voor onderweg, in het winkeltje van gister hadden ze geen brood noch bananen. In dit winkeltje verkopen ze ook geen bananen – eigenlijk zie ik helemaal geen fruit. Onderweg vinden we pas bij het vierde winkeltje bananen. In Laos waren bananen het enige wat we onderweg konden kopen, hier zijn de bananen heel schaars maar je kan wel overal wortelen kopen. Handig voor als je het soms even niet meer ‘ziet’ zitten 😉
We hebben echt geluk vandaag, ook al is het bewolkt, we hebben helemaal geen regen. Lekker hoor! Het is nog wel heel erg heuvelachtig, het zijn van die korte heuvels dat wanneer je net van de afdaling kan gaan genieten dat je alweer moet aanzetten om de volgende heuvel op te komen… De laatste tien kilometer naar Boedapest worden de heuvels steeds steiler, maar het laatste stukje naar het centrum volgt een lange afdaling. Het lijkt wel alsof ze hier fietsers gewend zijn want het verkeer houdt echt goed rekening met ons door genoeg afstand te bewaren. Vanaf de brug over de Donau zien we het indrukwekkende parlement, daarnaast moet ons appartement gelegen zijn wat we door een last minute deal voordelig hebben kunnen boeken 🙂
Even de toerist uithangen
Geschreven door Nikki
Vandaag is rustdag!! En wasdag haha. Gisteravond hebben we de was al gedaan zodat het vandaag lekker kan drogen in de woonkamer. We nemen het er vandaag lekker van hoor, we slapen uit, nemen een lange warme douche en bakken een broodje af. We bezoeken het Eiland, de burcht, het Oude Kasteel, de basiliek, de Kettingbrug en het Parlement en doen daarna nog even boodschappen voor vanavond en morgenochtend. Wat een heerlijke stad is dit. Er is veel te zien op een relatief korte afstand van elkaar. Nu even lekker met de voetjes omhoog 🙂
Bier, pizza en kamperen
Geschreven door Nikki
Vanaf Boedapest kunnen we de Eurovelo 6 richting Bratislava volgen. Ook al missen we af en toe het bewegwijzeringsbordje van de Eurovelo, het drukke verkeer in de stad laten we al heel snel achter ons.
We hebben een heerlijk zonnetje vandaag, en we hebben wind-mee. We fietsen een lang stuk over een onverharde weg vol met gaten die we met een slalom goed kunnen vermijden. De route gaat twee keer het water over, een pondje brengt ons aan de overkant. Wat een leuke afwisselende route! Er staan echt weinig Eurovelo bewegwijzering bordjes wat ons steeds doet denken dat we de route niet meer volgen, maar op het moment dat we de GPS willen aanzetten zien we toch vaak weer ergens een bordje langs de weg.
We checken in bij een camping. De eigenaresse zegt ons dat we beter niet vlak bij het zwembad kunnen gaan staan want daar staan al 2 klassen schoolkinderen die op schoolreisje zijn en het wel heel erg naar hun zin hebben. We zetten onze tent op vlak bij de weg, waar het een stuk rustiger is dan bij het zwembad. Naast een aantal campers staan er ook nog drie andere stelletjes die met de fiets op doorreis zijn. Terwijl we even voor de tent hangen, zien we hoe de anderen hun tent opzetten. Wat is dat vermakelijk om naar te kijken haha! Voor 4 euro eten we een pizza op de camping en nemen een biertje toe waarna we voor het eerst deze reis een nachtje in onze tent slapen (die we al vijf maanden met ons mee sleuren haha).
Statistieken
Aantal fietsdagen: 25
Aantal kilometer gefietst: 2094
Aantal hoogtemeters: 12.683
Aantal liter water genuttigd: 75,5
Aantal bananen genuttigd: 84
Kortste dagafstand: 54
Langste dagafstand: 117
Filmpje
Het kan zijn, i.v.m. de muziek, dat je deze niet via een mobiel apparaat kunt afspelen. Als dit het geval is, dan kun je het beste even de laptop / computer gebruiken – met dank aan Youtube 🙁 Veel kijkplezier!
[sg_popup id=”2488″ event=”inherit”][/sg_popup]
Ook al zijn jullie al weer een tijdje thuis, blijft leuk om jullie avonturen te zien! Mooie stad hè Boedapest (althans dat vond ik hihi)
Groetjes Buuf Lau
Wat een mooie stad Budapest! Toch eigenlijk nog best veel mooi weer gehad, alles ziet er dan toch mooier uit!
Haha, nou zeker! Als je de vogeltjes lekker hoort fluiten terwijl je lekker in je korte broek rond loopt is alles gelijk genieten 🙂
Leuk hoor Ralph en Nikki. Ik heb jullie verhalen vol bewondering gelezen
Wat leuk om te horen! We raken er zelf ook niet snel over uitgepraat haha.
Het blijft genieten van jullie trip