Fietsen door Zuid-Oost Azië – Thailand deel 4

Welkom op ons blog over fietsen door Zuid-Oost Azië. In deel 4 beschrijven we onze laatste week fietsen door Thailand voordat we de grens met Laos oversteken. Veel leesplezier!

Onze eerste maand fietsen door Zuid-Oost Azië zit er op. Thailand is het perfecte land gebleken om de eerste kilometers van ons grote avontuur in af te leggen.

Fietsen door Thailand – onze route

We fietsen dit deel door Thailand uiteindelijk als volgt:
Etappe 13 – 86km: Chiang Dao naar Fang (overnachting 850 Baht)
Etappe 14 – 85km: Fang naar Mae Chan (overnachting 450 Baht)
Etappe 15 – 60km: Mae Chan naar Chiang Rai (overnachting 1000 Baht)
Etappe 16 – 111km: Chiang Rai naar Chiang Khong (overnachting 1000 Baht)

Deutsche Pünktlichkeit
geschreven door Nikki

De eekhoorntjes die zich in het dak van ons huisje bevinden hadden zich vannacht ontzettend vermaakt. Wat een kabaal maken die beesten! Het ontbijt is vanaf acht uur en dus zitten wij klokslag acht uur in ons fietspakkie aan de ontbijttafel. Wanneer ik om een paar extra sneetjes brood vraag wordt het de serveerster veel te complex. De Duitse pachter komt even helpen en binnen no time hebben we geroosterde boterhammen met ananasjam.

Heel traag pakken we de tassen weer in en tuigen we onze aluminium rossen weer op. Bij het afrekenen blijkt dat het ontbijt toch was inbegrepen, heerlijk die Deutsche punktlichkeit hier!

We raken nog even aan de praat met onze Nederlandse buren die we gister bij het zwembad ook uitgebreid hadden gesproken. Wat betreft hun leeftijd hadden ze onze ouders kunnen zijn maar deze mensen zijn al lekker met vervroegd pensioen en gaan met regelmaat voor langere tijd op reis. Vandaag gaan ze op de scooter naar Fang. We krijgen nog wat tips over een motorroute bij Fang die we volgens hen zeker moeten volgen. Wij gaan vandaag ook door de bergen naar Fang. Die motorroute klinkt echt hartstikke leuk, maar dan natuurlijk wel op de motor. De route voor vandaag vind ik al uitdagend genoeg.

Vanaf het resort beginnen we meteen met een klim. De eerste vijftien kilometer klimmen en dalen we wat maar daarna… Daarna hebben we maar liefst vijfentwintig kilometer aan klimwerk! Vijfentwintig kilometer! Alleen maar klimmen! Gelukkig wist ik dit niet van te voren want dan had ik me echt heel erg druk gemaakt en dan zou ik een grotere voorraad proviand hebben ingeslagen dan nodig zou zijn (goed excuus om een paar extra rollen Oreo koekjes en andere lekkernijen in te slaan).

Je zult nu waarschijnlijk denken dat wij na vijfentwintig kilometer klimmen een fantastisch lange afdaling zouden kunnen verwachten. Maar nee, niet dus. Vanaf de top hield het asfalt op en zat de weg vol met gaten, kieren, zand en heel veel grind. En als dat nog niet erg genoeg is rijdt er ook nog een speciale vrachtwagen voor ons die het hele wegdek nat sproeit. Waarom dat nou weer is – geen idee! Dat maakt de weg alleen nog maar slechter begaanbaar. Voorzichtig rijden we de berg af. We halen nog een toerist op een scooter in, die rijdt al helemaal als een slak. De prut zit niet alleen op m’n fiets en fietstassen maar ikzelf zit van m’n tenen tot aan m’n helm ook helemaal onder.

Na een paar kilometer is het wegdek weer droog. De vrachtwagens, mini-busjes en pick up trucks razen voorbij. Ze verdwijnen snel uit het zicht door de enorme stofwolk die ze achterlaten. We zien echt helemaal niks meer. Met bijna dichtgeknepen ogen rijden we voorzichtig de berg af. Nu begrijpen we meteen het nut van die vrachtwagen die het wegdek nat sproeide. Dat gedeelte was dan wel heel glibberig maar het was in ieder geval niet zo stoffig.

De gehele route vandaag is echt prachtig! Zelfs tijdens het klimmen geniet ik van al het moois om me heen. Onderweg worden we continue aangemoedigd door voorbijgangers. Of moet ik zeggen dat we stiekem een beetje werden uitgelachen?

We fietsen tussen twee National Parks door met links het Si Lanna National Park en rechts het Chiang Dao National Park. Het Si Lanna National Park staat bekend om de prachtige watervallen, meren, grotten en bergen met grote hoogteverschillen. Maar meer dan de prachtige bergen zien we niet van dit park.

Rond een uur of vier komen we bij een hotel aan met een comfortabele grote schone kamer en een heerlijke ruime en warme douche. Eerst maar eens even al die prut van me afspoelen! M’n fiets zou ook wel een douchebeurtje kunnen gebruiken…

Zet hier de tent maar op!
geschreven door Ralph

De laatste dagen met veel rust heeft ons echt goed gedaan. De rit naar Fang is ondanks de klim van 25km echt lekker ontspannen verlopen, en ik kijk nog even snel op Maps om te zien of er voor de route van vandaag nog zware klimmetjes op het programma staan. Het lijkt allemaal enorm mee te vallen, dus we ontbijten rustig en stappen niet al te vroeg op onze fiets richting Chiang Rai.

Terwijl we de eerste 30km heerlijk ontspannen weg trappen begint de weg steeds glooiender te worden, en neemt het aantal dorpjes met eetstalletjes snel af. Nog geen 10km later gaat het eigenlijk alleen nog maar vals plat omhoog, beginnen we behoorlijk trek te krijgen maar vinden nergens iets te eten. Shit! Hadden we nu toch maar even gestopt bij zo’n stalletje toen het nog kon… Als we uiteindelijk na lang zoeken toch ergens iets vinden bestellen we gelijk 3 borden met Pat Thai, een soort bami wat je met een beetje limoensap eet, en rusten lekker uit van de eerste kilometers.

Met een volle buik stappen we weer op de fiets en beginnen al te twijfelen of we Chiang Rai vandaag wel gaan halen. Het duurt niet lang voordat we aan de voet van een berg arriveren waarvan we de weg echt niet normaal zo steil omhoog zien gaan, en ik realiseer mij dat ik wellicht toch iets beter op Maps had moeten kijken haha. We beginnen te klimmen, maar na 2km zitten we er echt doorheen. Nikki loopt steeds meer met haar fiets, en als ik even op haar wacht krijg ik te horen dat ik hier beter de tent op kan zetten! Euhhh… Zal ik dan maar een cola gaan kopen bij de winkel verderop 🙂 Als ik terug kom met een ijskoud blikje cola staat er een pick-up naast Nikki en een Australiër die verteld dat de weg nog zo’n 8km omhoog gaat, dus als we willen mogen we een stuk met hem mee liften naar de top. Voordat ik ja kan zeggen staat Nikki haar fiets al achterin de pick-up, dus ik geloof dat we hier niet hoeven te overnachten 😉

Eenmaal op de top aangekomen realiseren we ons dat we over de laatste 8km minimaal twee uur hadden gedaan, wat had betekent dat we waarschijnlijk wel in de tent hadden moeten overnachten. Chiang Rai is ondertussen nog ruim 60km fietsen, dus dat lijkt ons niet realistisch. We kijken snel op internet en zien dat er in Mae Chan voor een paar euro een guesthouse beschikbaar is en besluiten daar de nacht door te brengen.

Super Highway
geschreven door Nikki

Gisteravond zijn we helaas geen winkeltje tegen gekomen om ontbijt te halen en aangezien het vandaag voor de Thai ook zondag en dus rustdag is, moeten wij het doen met het eten dat we in onze tassen kunnen vinden.

Het eten van gisteravond is na veel moeite en kabaal in het darmkanaal toch nog verwerkt. Ik lust nu wel weer wat!

Vanaf Chiang Dao hadden we ook rechtstreeks naar Chiang Rai gekunt, maar dan hadden we veel meer moeten klimmen. Nu fietsen we een groot stuk om. Vandaag hebben we slechts een kilometer of dertig voor de boeg, naar Chiang Rai over de super highway zoals deze weg hier wordt genoemd. Op sommige stukken is deze weg drie- of soms wel vierbaans breed maar zo ‘super’  is de weg niet. Er ligt allemaal glas en zand en bovendien ligt het asfalt er ook niet meer zo strak bij.

Wanneer ik mijn tassen wil inpakken zie ik dat ze kletsnat zijn. Met al het zand op de tassen van onze etappe van gister is het nu helemaal een prutbende in de kamer geworden. Waar komt dat water nou weer vandaan? Ah ik zie het al. Het douchewater is via het rooster in de badkamerdeur naar de slaapkamer gestroomd. Prachtige constructies hier… En dan in de wetenschap dat dit appartementengebouw nog maar een jaar oud is, het lijkt wel tien jaar oud!

Na een zoektocht vinden we toch een 7-Eleven waar we een paar broodjes en water scoren. We moesten omfietsen omdat heel veel wegen zijn afgezet voor een wielerwedstrijd. We zien de mooiste racefietsen voorbij komen. Het ziet er best professioneel uit allemaal! Ik heb wel zin om mee te doen. Wel zonder fietstassen dan hoor… Ff de bandjes oppompen en gaan! We hebben inmiddels wel een goede conditie opgebouwd dus misschien haal ik al die wielrenners wel in! Al dagdromend fiets ik verder.

Zodra we de snelweg opdraaien hebben we het windje in de rug en met een gemiddelde van dertig kilometer per uur komen we om half twaalf al aan in Chiang Rai bij een heel relaxed en vrij nieuw bungalow park. We besluiten hier twee nachten te blijven.

Op ons balkonnetje zweten we nog even uit en bedenken we wat we de rest van de dag gaan doen. Eerst maar eens even van die heerlijke douche gebruik maken. Heerlijk! Met verschrompelde vingers kom ik een half uur later onder de douche vandaan. We stappen op de fiets naar de Witte Tempel op twaalf kilometer vanaf het bungalowpark. Onderweg kopen we een heerlijk waterijsje om af te koelen, wat is het warm zeg! Niet te doen.

Halverwege de route zien we bij een eetstalletje kippetjes op de barbecue. Het ruikt echt als een heerlijk vers gebraden kippetje. We bestellen een halve kip en krijgen er wat kleefrijst en water bij. Dat water is waarschijnlijk om die kleefrijst weg te spoelen. Wat een raar spul is dat. Alsof je kauwgom zit te eten. Tonnetje rond gaan we verder naar de tempel.

De tempel is echt prachtig! De meeste tempels zijn goud geverfd maar deze is wit met zilveren details. Echt heel sierlijk! Ik was natuurlijk weer in een short en hemdje op de fiets gestapt, hierin mag ik niet de tempel betreden en ze hebben helaas ook geen kleedjes of iets waar ik mijn schouders en bovenbenen mee kan bedekken. Ralph gaat wel bij de tempel naar binnen. Stiekem maakt hij binnen een paar foto’s zodat ik kan zien wat ik gemist heb terwijl ik buiten in de schaduw op een bankje zit te wachten.

Met een blikje Schweppes en een zak chips gaan we nog even relaxen op onze patio. We bekijken de foto’s en filmpjes van de afgelopen week om er vervolgens een blog over te maken. De tijd vliegt echt voorbij! De vorige week voelt al als een maand geleden.

We hebben gelezen dat de night market een leuke plek is om iets te eten vanavond. Het is een kleine twee kilometer verderop dus we besluiten te gaan lopen. Ik weet niet wat dat is met ons en night markets maar we kunnen ze nooit vinden… Ik ben echt heel moe en heb gewoon geen zin om nog te slenteren en te zoeken. Wanneer we bij een pizzeria langs lopen zijn we beiden verkocht! Lekker fout maar zo ontzettend lekker. Bovendien is een pizza een goede calorieënbom om alle reserves aan te vullen! We gaan heus nog wel afzien als we de grens over zijn.

Oliebollen met vanillesaus
geschreven door Nikki

Wanneer het wekkertje om zeven uur afgaat begin ik meteen even het blog te updaten. Heerlijk om weer even goed te hebben geslapen! Zodra mijn wekker hier in Thailand gaat ben ik altijd meteen klaarwakker, of ik nou goed geslapen heb of niet. Ralph zijn wekker gaat vaak iets later af en dan moet hij altijd ook nog even heel rustig wakker worden.

Na een uurtje is Ralph ook wakker en gaan we lekker ontbijten in het buffet restaurant op het park. Wat een super relaxt begin van de dag! De thee is in Thailand vaak nog zwarter dan dat de koffie is, mijn hele mond trekt krom van die sterke thee dus ik sla de thee liever af. Ik sluit het ontbijt af met Thaise oliebollen met vanillesaus, zo verslavend! Ik schep een paar keer op tot er niks meer op het buffet staat. Tot mijn grote teleurstelling heeft ook dit park geen rekening gehouden met grote eters; de oliebollen worden niet meer aangevuld.

We verzamelen onze was en brengen het bij de wasserette. Met een flinke schep wasmiddel zal onze kleding over drie kwartier vast weer als nieuw ruiken! We lopen door naar de kapper waar Ralph via Google Translate uitlegt wat hij met zijn haar wilt. Tussen alle vieze scharen, messen en haarlak staat ook een fles Mr. Muscle schoonmaakmiddel. Zal die kapper dat als shampoo gebruiken?? Een kwartiertje later en anderhalve euro armer kijkt Ralph met een tevreden blik in de spiegel. Tja, dit is weer eens wat anders, zo’n Duits kapsel, zeg ik. ‘Laat je je snor ook nog bijpunten?’

Net nadat we de waslijn in de kamer hebben gespannen om de kleren nog even te laten drogen komt de schoonmaakster onze kamer binnen, ze schiet helemaal in de lach wanneer ze onze waslijn ziet. Ik weet ook niet hoe ik de kleding anders moet laten drogen hoor!

Terwijl de schoonmaakster al bukkend tussen het wasgoed door de kamer schoonmaakt, gaan wij nog even de toerist uithangen. We lopen naar een rotonde in het centrum waar de Clock Tower zich bevindt. Dit is een gouden klokkentorentje, ontworpen door een Thaise kunstenaar in 2008. `s Avonds schijnt de klok prachtig verlicht te zijn waardoor de gouden details heel mooi oplichten. Als de klok dan het uur slaat schijn je betoverd te worden met een licht- en geluidshow. Overdag is het niet meer dan een van de vele kitscherige gouden kunstobjecten waar het verkeer omheen dendert.

We vervolgen onze wandeltocht naar de Wat Pra Singha, een tempel waar we toevallig voorbij lopen onderweg naar Wat Pra Keaw. De Wat Pra Singha is gebouwd in 1385 en is daarmee de oudste tempel van Chiang Rai. Op het terrein van de tempel bevind zich ook een Pali talenschool. Pali is het geschrift dat door de Theravada-boeddhisten wordt gebruikt.

Een paar minuutjes verderop vinden we de Wat Pra Keaw. In Bangkok is naast het Koninklijk Paleis een beroemde tempel met dezelfde naam te vinden. De tempel in Chiang Rai is daarom bijna net zo beroemd. In de toeristenboekjes staat vermeld dat je deze tempel echt moet hebben gezien… Wij hebben wel mooiere tempels gezien. Het zal waarschijnlijk het verhaal (over de smaragdgroene boeddha) zijn dat deze tempel zo speciaal maakt want de locatie noch de tempel zijn sober.

Inmiddels zijn we al een paar uur aan het slenteren. We hebben trek en kopen op de markt een in stukjes gesneden ananas. Super lekker en goed voor de vitamientjes! Ik lust er nog wel een paar denk ik maar ondertussen zit ik propvol. We besluiten vlakbij het hotel nog een bordje met rijst te eten omdat we waarschijnlijk anders op een onmogelijk tijdstip weer trek krijgen. Ik spendeer mijn laatste Thaise muntjes in de 7-Eleven aan een paar rollen koek, water, blikjes Schweppes en een zak chips. Die koekjes ga ik proberen te bewaren als proviand voor in Laos, daar zijn namelijk geen 7-Elevens meer.

Vanmiddag liepen we toevallig langs de night market dus nu we weten waar de night market is gaan we er vanavond zeker even heen! Het valt mee met de drukte. Gezellige kraampjes waar allemaal leuke souvenirtjes worden aangeboden. Jammer dat ik op de fiets ben en geen souvenirs kan meenemen.

Bij een kraampje bestellen we een aantal stokjes vlees dat meteen voor ons op de barbecue wordt gegaard. Het vlees is echt heerlijk gemarineerd. Zo lekker heb ik echt sinds tijden niet meer gegeten. Het biertje valt zwaar. Achter ons zit een Thais stel die in een half uurtje met z’n tweeën een meter bier wegwerken. Wij halen nog een paar stokjes met vlees om het af te leren.

Kriebels in de buik voor Laos
geschreven door Ralph

Onze laatste dag fietsen in Thailand. Vandaag vertrekken we naar Chiang Khong vanwaar we de grens met Laos over gaan steken. De afgelopen weken fietsen in Thailand zijn echt super goed bevallen, en sinds dat we in Chiang Rai zijn aangekomen beginnen we ons een beetje zorgen te maken over Laos. We lezen nog wat blogs, checken de kaart nog maar eens, en op de één of andere manier lijkt het wel of we er zelfs tegenop zien. Het klimmen in de afgelopen weken is in vergelijking met dat in Laos echt kinderspel geweest, en we voelen de kracht in onze benen wel toenemen maar of het ook al genoeg is dat betwijfelen we. Nu het moment daar is heb ik eigenlijk spijt van alle spullen die ik mee heb genomen. M’n extra korte broek, de spijkerbroek, Het vest wat ik nog geen enkele keer heb gedragen. Waarom hebben we eigenlijk een tent mee???

We komen onderweg een Amerikaan op een racefiets tegen die ons wat leuke alternatieve binnenwegen aangeeft in plaats van de snelweg en deze volgen we dan ook helemaal richting Chiang Khong. Soms zijn er momenten van 15 minuten dat er geen auto voorbij rijdt, of dat je überhaupt iemand tegen komt. Overal zien we rijstvelden waar boeren op aan het werk zijn, en in de verte doemen de bergen op die ons te wachten staan. Moe maar voldaan arriveren we na 110km bij ons hotel aan de Mekong rivier. We besluiten om toch nog maar een hotel te nemen met iets meer luxe en vinden een gezellig tentje waar we lekker eten en genieten van onze biertjes.

Een bijzondere ontmoeting
geschreven door Ralph

Vandaag is het dan toch echt zover. Er is geen ontkomen meer aan! We verlaten Thailand en steken de grens over naar Laos. We hebben gelezen dat er een friendship bridge is gebouwd als alternatief op de boot, dus dat lijkt ons wel handig om overheen te fietsen.

De plaats waar we vandaag heen gaan in Laos heet Houayxay en kunnen we vanaf ons Thaise hotel aan de overkant van de Mekong rivier zien liggen. We ontbijten uitgebreid, en kijken vol bewondering hoe de bootjes proberen aan te meren met de sterke stroming van de rivier. Als we de tassen in gaan pakken blijkt dat we bezoek hebben van een leger met mieren in onze kamer die we zelfs in ons bed terug vinden 🙁 Wat blijkt, Nikki heeft gister vanuit het hotel in Chiang Rai stiekem nog wat oliebollen met vanille saus meegenomen en vergeten dat ze deze nog in haar tas had zitten…

Na 7km fietsen bereiken we de grensovergang. Het is rond een uur of elf in de ochtend dus de meeste toeristen zijn al overgestoken en we treffen enkel wat backpackers aan bij de bus die we moeten nemen om de brug over te gaan. Een bus inderdaad… Ons idee om de brug over te fietsen was leuk verzonnen maar dat hebben de Thai toch even anders bedacht haha. 10 euro armer en een kaartje voor een ritje met de bus van 3 minuten rijker wachten we rustig af totdat we kunnen vertrekken. Ondertussen arriveert er nog een stel op de fiets van onze leeftijd die afkomstig zijn uit Argentinië maar al jaren in Barcelona wonen en al een paar maanden onderweg zijn. We raken aan de praat en ze vragen of we zin hebben om een klein stukje samen op te fietsen. Tuurlijk, die laatste paar kilometer naar Houayxay is het wel even gezellig om samen op te gaan, en dan hebben we daar mooi de tijd om wat ervaringen te delen en onze route door Laos te vergelijken 🙂

Statistieken tot nu toe

Aantal fietsdagen: 16
Aantal kilometer gefietst: 1461
Aantal liter water genuttigd: 85,5
Aantal bananen genuttigd: 47
Kortste dagafstand: 52
Langste dagafstand: 134

Filmpje

Het kan zijn, i.v.m. de muziek, dat je deze niet via een mobiel apparaat kunt afspelen. Als dit het geval is, dan kun je het beste even de laptop / computer gebruiken – met dank aan Youtube 🙁 Veel kijkplezier!

Upload je eigen reisverhaal

Vind je het leuk om jouw reisverhaal via deze website met andere fietsers te delen? Klik dan op onderstaande link om direct naar de juiste pagina te worden doorverwezen.