Fietsen door Oost & Centraal Europa – Slowakije deel 6

Welkom op ons blog over fietsen door Oost- & Centraal Europa. In deel 6 beschrijven we hoe we door Slowakije naar de grens met Polen fietsen. Veel lees- en kijkplezier!

Fietsen door Slowakije – onze route

We fietsen de route door Slowakije uiteindelijk als volgt:
Etappe 1 – 108km: Etszergom naar Narad (125 hoogtemeters)
Etappe 2 – 72km: Narad naar Bratislava (106 hoogtemeters)
Etappe 3 – 87km: Bratislava naar Piestany (443 hoogtemeters)
Etappe 4 – 62km: Piestany naar Dubnica Nad Vahom (232 hoogtemeters)
Etappe 5 – 94km: Dubnica Nad Vahom naar Martin (485 hoogtemeters)
Etappe 6 – 73km: Martin naar Namestovo (683 hoogtemeters)

Bratislava
Geschreven door Ralph

Onze eerste nacht in de tent van deze reis zit er op en we slapen gelijk lekker uit. Wanneer we om 8 uur de tent openritsen valt ons op dat de andere fietsers al zijn vertrokken, wellicht dat we toch harder snurken dan we van onszelf weten 😉 Om maar gelijk efficiënt te beginnen pakken we eerst de tent en alle andere spullen in voordat we gaan ontbijten. Zeker voor mij als oer ochtendmens is dit een top activiteit om op een lege maag zonder koffie te ondernemen… Het brood wat we de vorige avond hebben gekocht is gedurende de nacht gemigreerd in een soort betonblok met een klein beetje schimmel voor de fijnproever, dus na wat hakken en bikken en vakkundig de beschimmelde stukken te hebben verwijderd proberen we zo goed en kwaad als het gaat nog iets te eten voordat we vertrekken.

We steken gelijk de grens over via een brug waarop we enkel een Slowaakse vlag zien hangen, maar verder geen enkele vorm van douane aantreffen.

Vanaf hier willen we weer verder de Eurovelo 6 route volgen, maar de routebordjes zijn nog nergens te bekennen. Als we bij een Lidl stoppen om wat vers brood en fruit voor de dag in te slaan vallen gelijk twee dingen op. We kunnen sinds maanden weer met euro’s betalen, en jeeeetje wat is alles gelijk duur… Naja, aan heeeel goedkoop hebben we ook snel kunnen wennen, dus dit moet ook goed komen 🙂 Na zo’n 15km fietsen komen we het eerste bordje tegen die ons naar de Eurovelo 6 wijst. We volgen een route langs de Donau, komen bijna geen andere fietsers tegen en vliegen er over. Het is volop zomer, hebben de wind in de rug en hebben binnen no time 60km gefietst en daarmee eigenlijk onze eindbestemming van die dag bereikt. We besluiten door te fietsen met in ons achterhoofd dat op dit tempo een dagafstand van +100km er makkelijk in zit, maar al snel raken we de weg een beetje kwijt en duurt het even voordat we weer bordjes tegenkomen die aangeven dat we de goede richting te pakken hebben.

Wat alleen niet helemaal meewerkt met onze insteek van in elk geval nog zo’n 60km fietsen is dat de weg veranderd is in een grindpad wat er nog maar net is neergelegd en daardoor erg lastig om overheen te fietsen. Onze voorwielen zakken vaak zo diep weg, waardoor ons stuur overdwars wil en we constant bijna vallen. Gelukkig weten we het steeds goed op te vangen, maar na 15km door het grind heen te hebben geploeterd vinden we het mooi geweest en besluiten op zoek te gaan naar een plek om te overnachten. We vinden een heerlijk pension en genieten van ons luxe bed, de gastvrijheid en de drankjes die we van het huis krijgen aangeboden 🙂

De volgende ochtend vertrekken we naar Bratislava. Wederom wind in de rug maar het fietspad langs het water is erg eentonig en daardoor wat saai. Het is ook nooit goed…

Vlak voordat we de stad in fietsen drinken we nog ergens een halve liter koud bier op een terras, en licht aangeschoten gaan we op zoek naar het appartement dat we hebben geboekt. Al snel bereiken we onze bestemming waar we de beste man eerst moeten bellen, die komt vervolgens 20 minuten later met de sleutel opdagen en krijgen we in nog geen 2 minuten uitleg over de hoe en wat voor wat betreft het appartement en mogen we het verder zelf uitzoeken. Het appartement heeft wel wat weg van een studentenkamer, en na de volgende ochtend eerst even goed wakker te zijn geworden onder onze koude douche bezoeken we het historische centrum en rusten we nog lekker wat uit met wederom heerlijk koud bier. De volgende ochtend pakken we onze spullen in en vervolgen we onze reis weer.

Brrrrrrrr
Geschreven door Ralph

De eerste 2 dagen waarin we onze weg richting de grens met Polen vervolgen is heel relaxed, alhoewel de route niet echt heel spannend is. We genieten van het mooie weer, proberen alle kleuren drinkwater flessen van de supermarkten uit maar vinden er geen enkele zonder koolzuur. We worden vaak aangesproken als we even boodschappen doen of pauzeren, wat dan wel in enkel het Slowaaks gaat en daardoor niet heel diepgaande gesprekken oplevert maar wel heel gezellig is! We kamperen nog een nachtje op een soort van camping en slapen ook nog een nachtje in een hotel met om de hoek een restaurant waar we genieten van al het lekkers dat ze ons aanbevelen 🙂

Ondertussen is het landschap wel echt glooiend geworden, en vooral de derde dag onderweg naar het plaatsje Martin gaat het continu heuvel op, heuvel af. Wanneer we nog zo’n 15km van een camping zijn verwijderd, stuurt de GPS ons via de autoweg (E50) naar de camping. We dalen af in een soort van dal, en al snel veranderd de weg in een hele smalle eenbaansweg zonder vluchtstrook. Het is ontzettend druk met verkeer, de vrachtwagens passen maar net op de rijbaan. Er is niet genoeg ruimte voor de vrachtwagens en voor sommige personenauto’s om ons te passeren, met bumperkleven en toeteren als gevolg. In tegengestelde richting is een file van automobilisten waarvan sommige seinen en gebaren dat we gek zijn geworden. Gevolg is dat we een behoorlijk lange file achter ons aan hebben rijden, maar zolang we afdalen is dit niet zo’n probleem, we hebben de vaart er aardig in. Helaas voor ons raakt het geduld van een vrachtwagenchauffeur op waarop hij besluit een poging te wagen ons in te halen. Wanneer de chauffeur gas geeft om ons in te halen hebben we geen andere keuze dan de berm in te fietsen en zo goed en kwaad als dat het lukt af te remmen zodat we onze fietsen half in de berg hebben geparkeerd. Dat kwam goed af… We besluiten even te wachten en al het verkeer dat we hebben opgehouden voorbij te laten. Na zo’n 10 minuten wachten vervolgen we onze weg, en al snel gaat het weer omhoog, wordt de weg iets breder en komen we veilig aan op de heerlijke camping in Martin waar we op een ander Nederlands stel na de enige gasten zijn. De camping ligt op 400 meter hoogte, met een prachtig uitzicht op de bergen om ons heen.

“Een camping op 400 meter hoogte, met een prachtig uitzicht op de bergen om ons heen.” Dat klinkt toch alsof het niet beter kan?! Nou een klein straalkacheltje tegen de kou is zeker geen overbodige luxe met onze zomerslaapzakken haha. We hebben afgelopen nacht klappertanden tot een nieuwe kunst verheven. Wat dat betreft is het maar goed dat we de gehele camping zo goed als voor onszelf hebben, is het niet omdat we door de kou er ook nog vaak uit moesten om te plassen, en Nik het zat was om zo’n beetje elk uur door het natte gras naar het toiletgebouw te lopen en daarom een andere sanitaire locatie had gevonden… En ik maar denken elke keer wanneer ze terug kwam; “wat is ze toch snel terug” :$ We slapen uiteindelijk een paar uurtjes met alles aan wat we aan kleren kunnen vinden in onze tassen, en wachten met smart op de opkomende zon. Zodra die begint te schijnen warmt alles snel op, en duurt het uiteindelijk niet lang voordat we het zelfs te veel van het goede vinden en heerlijk van ons ontbijtje gaan genieten met het mooie uitzicht om ons heen.

Waar is dat feestje??? 
Geschreven door Ralph

We vertrekken na een lekkere douche en stevig ontbijt rond half 11 en het is een heerlijke, hete, zomerse ochtend. Mijn benen voelen als pap, veel kramp ook gehad door de kou afgelopen nacht wat niet de beste voorbereiding is met de hoogtemeters die we vandaag gaan afleggen. We willen zo dicht als mogelijk in de buurt proberen te komen van de Poolse grens, en wanneer we op onze map kijken zien we 1 uitschieter in hoogtemeters dus we bereiden ons voor op het nodige klimwerk. We fietsen wederom over de E50, maar nu is er wel genoeg ruimte voor fietsers. Het landschap is prachtig, de Orava Magura bergketen om ons heen, helder water, het is net of we met wintersport zijn maar dan zonder de sneeuw.

Uiteindelijk gaan we de E50 af, en is de weg door de bergen glooiend, soms rustig wat betreft verkeer en dan ineens komt er weer een hele trein met auto’s voorbij. We komen onderweg kastelen tegen die op de bergen zijn gebouwd en nadat we de laatste die we van dichtbij kunnen zien goed op de foto hebben gezet, begint het echte klimwerk.

We klimmen tot 800 meter, en dalen daarna maar zo’n 200 af. Als we 200 meter zijn afgedaald moeten we weer een stukje omhoog fietsen. We passeren een ouder stel waarvan de vrouw een doos in haar handen heeft en een heel verhaal tegen Nikki begint te vertellen in het Slowaaks dus er valt niet echt wijs uit te worden. Uiteindelijk blijken er heerlijke gebakjes in het doosje te zitten. We krijgen beide een gebakje van de mevrouw, wat een lieverd!

Al met al viel het klimmen vandaag enorm mee. Er zaten wat steile stukken in, maar nooit lang, en we hebben geen enkele keer af hoeven te stappen om de fiets te duwen.

Eind van de middag komen we aan bij het Trend Hotel wat we die ochtend op internet hebben opgezocht. Niemand spreekt Engels of Duits, maar gelukkig weten we toch een kamer voor elkaar te krijgen. Als we de tassen naar boven lopen zien we dat het restaurant is omgebouwd voor een trouwfeest. Je had Nikki haar gezicht moeten zien, die zit niet te wachten op nog een nacht slecht slapen… Ik hoop maar dat het feest net zoals in NL rond een uur of 12 is afgelopen denk ik terwijl we alle spullen naar onze kamer brengen. We eten wat in het dorpje, en komen begin van de avond terug bij het hotel. Het feest is al in volle gang, en de muziek wordt na elk kwartier een tandje harder gezet. Uiteindelijk blijkt er niet echt een eind tijd aan het feest te zitten zoals wij hadden gehoopt en duurt het tot 4 uur voordat de muziek uitgaat, om vervolgens een uur lang dronken Slowaken naar hun hotelkamer te horen zoeken. We slapen nog een paar uurtjes, maar gaan er toch maar weer vroeg uit om onze weg te vervolgen. Het ontbijt is waardeloos. 2 droge broodjes, 2 geklutste eieren met 2 reepjes paprika, we moeten er ook nog zo’n half uur op wachten en als we om sap vragen, krijgen we FANTA… Hier gaan we achteraf heel hard om kunnen lachen, maar nu na twee slechte nachten zijn we nog een beetje moe en kunnen we er de humor niet heel erg van inzien haha. Die arme meiden van de bediening hadden volgens mij ook de hele nacht doorgewerkt, vannacht op het feest en nu nog alles aan het opruimen en schoonmaken. Onderweg kopen we nog een paar broodjes om in ieder geval iets van een soort ontbijt te hebben gehad en fietsen de laatste kilometers door Slowakije op weg naar de grens met Polen. Op zoek naar een rustige overnachting en vol verwachting over wat ons allemaal weer te wachten staat.

Statistieken 

Aantal fietsdagen: 31
Aantal kilometer gefietst: 2590
Aantal hoogtemeters: 14.757
Aantal liter water genuttigd: 102
Aantal bananen genuttigd: 110
Kortste dagafstand: 54
Langste dagafstand: 117

Filmpje

Het kan zijn, i.v.m. de muziek, dat je deze niet via een mobiel apparaat kunt afspelen. Als dit het geval is, dan kun je het beste even de laptop / computer gebruiken – met dank aan Youtube 🙁 Veel kijkplezier!